Black Swan ve Mükemmeliyetçilik

Hello, I wrote about Black Swan, a movie that I love very much, and its philosophy. I hope you enjoy reading.

First, we need to address what perfectionism is. How elegant it sounds, doesn't it? Who can slander something like "wanting the best"? In my opinion, perfectionism is the stubborn and impossible search for the perfect. It is a way of thinking that people who are not satisfied with something that is good enough and are stuck in the idea that better is possible. It is an existential hunger. So many definitions can be made in this article, I will consider perfectionism as "existential hunger". No matter how impossible it may seem like an impossible goal to be perfect, it actually lies in most people as an insatiable hunger. Maybe you and many people like you reading this article. From the outside, it looks like chasing perfection and success, but I think it's the search for proof of existence at the internal level. Proving oneself to the people around you is actually a constant feeling of inadequacy and hunger for the need to be seen. This hunger, no matter how satisfied it is, is never satisfied. This hunger makes us feel incomplete all the time.

Popular culture has become one of the most powerful tools of perfectionism. The movie Black Swan wonderfully shows the inner destruction and anger of this quest for perfectionism. Nina's desire to become a perfect ballerina triggers her inner conflicts and identity crisis. Another reason why he is afraid of failing is that he does not want to fail like his mother. Instead of accepting her flaws, Nina pursues a perfectionist ideal. Nina, who has been exhibiting depressive, fragile and introspective movements since the beginning of the movie, is used to carrying the innocence of the white swan. However, when it comes to the black swan, he is afraid because in this role, he faces his "shadow" with his own dark side and Carl Jung's term.

And finally it brings its own end with the final show.

Thank you so much for reading this far, take good care of yourself!🖤

Merhaba, çok sevdiğim bir film olan Black Swan ve felsefesi hakkında yazdım. Umarım okumaktan keyif alırsınız.

Öncelikle mükemmeliyetçiliğin ne olduğunu ele almamız gerekiyor. Kulağa ne kadar zarif geliyor değil mi? ‘‘En iyisini istemek’’ gibi bir şeyi kim kötüleyebilir ki? Bana göre mükemmeliyetçilik kusursuz olana duyulan inatçı ve imkansız arayıştır. Yeterince iyi olan bir şeyle yetinmeyip daha iyisinin mümkün olduğu fikrine saplanan insanların saplandığı düşünce biçimidir. Varoluşsal bir açlıktır . İşte bu kadar çok tanım yapılabilir bu yazıda mükemmeliyetçiliği ‘‘varoluşsal açlık’’ olarak ele alacağım. Kusursuz olmak ne kadar imkansız bir hedef gibi görünse de, aslında çoğu insanın içinde

doyumsuz bir açlık olarak yatmaktadır. Belki bu yazıyı okuyan siz ve sizin gibi birçok insan. Dışarıdan bakıldığında kusursuzluğun ve başarının peşinden koşmak gibi görünür, ama içsel düzeyde bir varlık kanıtı arayışıdır bence. Çevresindeki insanlara kendini ispatlamak, aslında sürekli bir yetersizlik hissi ve görünme ihtiyacına duyulan açlık. Bu açlık, ne kadar tatmin edilse de asla doymaz. Bu açlık, bizi sürekli eksik hissettiren bir hal alır.

Popüler kültür, mükemmeliyetçiliğin en güçlü araçlarından biri haline geldi. Black Swan filmi, bu mükemmeliyetçilik arayışının içsel yıkılışını ve öfkesini harika bir şekilde gösteriyor. Nina’nın mükemmel bir balerin olma arzusu, onun içsel çatışmalarını ve kimlik krizini tetikler. Başarısız olmaktan korkmasının bir diğer sebebi annesi gibi başarısız olmak istememesidir. Nina kusurlarını kabul etmek yerine mükemmeliyetçi bir idealin peşinden gider. Filmin başından beri depresif,kırılgan ve içe dönük hareketleri sergileyen Nina beyaz kuğunun masumiyetine taşımaya alışkındır. Ancak iş siyah kuğuya geldiğinde korkar çünkü bu rolde kendi karanlık tarafıyla Carl Jung’un terimiyle “gölgesiyle” yüzleşir. Siyah kuğu onun karanlık tarafıdır.

Ve en sonunda final gösterisiyle kendi sonunu getirir.